Merkezi hükümet yurt içi ve yurt dışından borçlanabilir. Bu borçlanmalar doğrudan taraflardan borç alma şeklinde olabileceği gibi sabit getirili menkul kıymetlerin ihracı yoluyla da yapılabilir.

Türkiye'de merkezi hükümet borçlanmasını T.C. Hazine Müsteşarlığı (Hazine) kanalıyla yapmaktadır.

Hazine yurt içinden borçlanmak istediğinde ağırlıklı olarak devlet iç borçlanma senetleri ihraç eder. Son zamanlarda ayrıca kira sertifikaları ihracı da yapmaktadır. İstenirse başka sabit getirili menkul kıymetler de kullanılabilir. Örneğin geçmişte Hazine gelir ortaklığı senetleri ve gelire endeksli senetler ihraç etmiştir.

Yurt içinden yapılan borçlanmalar Türk Lirası ile döviz cinsiden veya dövize endeksli olabilir. Son yıllarda yapılan ihraçların hepsi Türk Lirası cinsindendir. Bu metin yazıldığı sırada ikincil finansal piyasalarda işlem gören döviz cinsinden ve dövize endeksli ihraçlar yoktur.

Hazine'nin yurt dışı borçlanmaları Eurobond ihracı şeklinde gerçekleşmiştir. İhraçlar Türk Lirası veya döviz cinsinden olabilir. Bu metinin yazıldığı sırada ikincil piyasada işlem görenlerin hepsi ABD Doları ve Euro cinsindendir. Eurobondların dışında da belirli ülkelerde o ülkelerin sermaye piyasası mevzuatına tabii olarak ihraç edilen eurobondlar dışında başka tahvil ihraçları olabilir. Bu duruma örnek olarak 1990'lı yılların başlarında Japonya'da ihraç edilen "Samurai" tahvilleri gösterilebilir. ABD'de ihraç edilen bu nitelikteki tahviller "Yankee" tahviller olarak adlandırılırlar.

Yurt dışındaki tahvil ihraçlarının yanı sıra doğrudan yabancı devletlerden veya kuruluşlar ile uluslar üstü finansal kuruluşlardan da borçlanma yapılabilir. Uluslar üstü finansal kuruluşlara örnek olarak Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Dünya Bankası gösterilebilir. Dünya Bankası'ndan daha çok altyapı yatırımları için finansman sağlanırken, IMF'den daha çok istikrar paketi uygulamaları sırasında özellikle döviz rezervlerini güçlendirmek ve ödemeler dengesi finansmanını sağlamak için yararlanılmıştır. Türkiye IMF'ye olan borcunun son taksitini 2009 yılında ödemiştir ve bu metinin yazıldığı sırada bu kuruma hiç bir borcu yoktur.