Yukarıdaki tanımdan yola çıkarak sabit getirili menkul kıymetlerin borçlanma amaçlı menkul kıymetler ve varlıkların temliki suretiyle ihraç edilen menkul kıymetler olarak sınıflandırabiliriz. Borçlanma araçları niteliğindeki menkul kıymetlere örnek olarak bonoları, tahvilleri, hazine bonolarını, devlet tahvillerini ve Eurobond’ları ve türevlerini verebiliriz.

Varlıkların temlik edilmesi sonucu ihraç edilen sabit getirili menkul kıymetlere örnek olarak varlığa dayalı menkul kıymetler (VDMK), ipotekli menkul kıymet sertifikaları, kira sertifikaları (Sukuk) verebilir.  

Sabit getirili menkul kıymetler bir başka açıdan kuponsuz (iskontolu – sıfır kuponlu) sabit getirili menkul kıymetler ve kuponlu sabit getirili menkul kıymetler olarak sınıflandırılabilirler.  

Kuponlu sabit getirili menkul kıymetlerde sabit kuponlu ve değişken kuponlu menkul kıymetler olarak ikiye ayrılır.

Kuponsuz sabit getiril menkul kıymetlere bonolar, hazine bonoları, kuponsuz tahviller ve kuponsuz devlet tahvilleri örnek olarak verilebilir. Bu tür sabit getirili menkul kıymetlerin özellikleri aşağıdaki gibidir:

Kuponsuz sabit getirili menkul kıymetin bugünkü değerini bulmak için nominal tutar piyasa getiri oranından ıskonto edilerek bulunur.

Sabit kuponlu sabit getirili menkul kıymetlere VDMK’lar, kuponlu tahviller ve kuponlu devlet tahvilleri örnek olarak verilebilir.

Sabit kuponlu menkul kıymetlerin özellikleri aşağıdaki gibidir.

Değişken kuponlu menkul kıymetlerin özellikleri aşağıdaki gibidir.